Faial: Capello - hiking in de mist door groen en zwart landschap

Lage wolken vandaag, ofwel, alle bergen van Faial zijn verstopt in nevel. We besluiten toch een hike te doen. We koersen naar de westelijke punt van Faial waar we vanaf Capello de wandelschoenen aantrekken en richting de dichtbegroeide vulkaantoppen van Cabeco do Condo wandelen. De mist geeft het vreemde boslandschap wel een creepy dimensie... En de klimmetjes naar boven zijn niet mis, zeker met deze enorme luchtvochtigheid ...

Het uitzicht aan de kraterrand is fabelachtig ..hahaha: mist. Gelukkig hangt er een infobord waarop we zien wat we hadden kunnen zien.

We vervolgen onze route bergafwaarts richting de oude eilandrand, waar in 1957 na maandenlange vulkaanuitbarstingen nieuw land ontstond. Een maanlandschap! Wel erg gaaf!

Langs de lavakust lopen we over een breed grindpad richting Capello, met mooi zicht op de oceaan.

Als we uiteindelijk bij ons karretje arriveren hebben we er 12 kilometer op zitten en..... we stinken als een paar bevers dus zijn blij als we straks onze welverdiende douche in kunnen duiken!

Van Flores naar Faial

Vandaag geen mist te bekennen. Prachtig blauwe lucht. Na nog een kort ritje over het prachtig mooie Flores is het tijd om naar het vliegveld te gaan. Op naar het volgende eiland: Faial. Ook weer een kleun eiland, 21 km lang en 14 km breed.

We slapen in Horta, in het zuidoosten na het eiland, waar we vandaag lekker wat rondslenteren. Vandaag geen wandelschoenen aan...;-)

Flores

Flores... Sober, mega mooi. Doet met flarden denken aan Schotland, maar dan met mildere temperatuur.

Gisteren rondje 10k Faja Grande gewandeld. Mooie route via oude wandelpaden, veel muurtjes, watervallen, veel groengroenergroenst.

Vandaag start met regen en mist. Dus de Ford Fiesta moet aan het werk voor een rondje Flores. Het eiland is klein dus we doorkruisen het meerdere malen. En tussen de nevel door kunnen we zowaar een aantal van de vele kratermeren spotten die het eiland rijk is. De mist geeft het ook weer een andere dimensie. Yep.... Schotland-memories....

Flores..., we komen een keertje terug.

XXX

Flores: hiking van Lajedo naar Faja Grande

Auto blijft staan vandaag, het wordt een wandeltocht van Lajedo (zuidwest Flores ) naar Faja Grande. De eigenaar van het huisje waar we blijven is zo aardig om ons naar het startpunt te brengen, 10 punten voor hem! Daarna starten we aan 12 km kustroute. Klinkt niet spannend, 12 km, maar de weg gaat over oude muilezelpaden met stevige kuitentrekkers er in! Maar vooral supermooi!! Onderweg komen we amper iemand tegen, wel hier en daar een paar koeien. Tof om hier koe te zijn, met zo'n uitzicht!

We lopen door het piepkleine Misteiro, wat uitgestorven lijkt maar waar toch echt nog mensen wonen...

Mooie stop bij de watervallen van Ribeira Grande net na het schattige dorpje Fajazinha dat we na een supersteile afdaling over een rotspad bereiken. We kijken naar een muur van groen waar met tig watervallen die in een meertje terecht komen. Verleidelijk om hier te blijven zitten maar we hebben nog een paar kilometers te gaan.

Na 4 uur bereiken we ons huisje. We hebben ons wijntje zeker verdiend vandaag!

Van Sao Miguel naar Flores, het volgende Azoren-eiland

Travelday .... van Sao Miguel naar het meest westelijke puntje van Europa : Flores.

Begint met een vertraging van de vlucht, maar dat schijnt op de Azoren normaal te zijn. Veel potjes patience helpen om de tijd door te komen... Geen haast, het komt zoals het komt.

In een ieniemienie propellervliegtuigje koersen we toch op enig moment richting volgende bestemming. En twee uurtjes later landen we via een tussenstop op Flores. Huurautootje (ford fiesta ditmaal) scoren en.... On the road again. Maar dat is niet zo'n afstand hier... Flores is 141 km2, 17km lang en 12 km breed. Maar... Met alleen maar bergen in het binnenland. De eerste trip van Santa Cruz das Flores naar Faja Grande was voor mij alleen maar ..... WOW!!

Na een heerlijke veggie maaltijd nu nog een glaasje rood buiten ons huisje in Faja Grande.

Sao Miguel: via de Ruta da Tronqueira naar Nordeste en Lomba da Fazenda

Het noordoosten van Sao Miguel staat vandaag op het programma. Relaxed ontbijtje en daarna met ons autootje en route. Na Povoacao besluiten we de Ruta da Tronqueira te rijden, een gravelweg langs de oostflank van de Pico de Vara, de hoogste berg van het eiland. Het is overigens ook de aanbevolen route die tomtomgo aangeeft. Bijzonder, want het is echt een bosweg, waar je echt niet harder dan 30 km per uur kan rijden. PM's stuurmanskunst was dus ook nu erg welkom. Maar mooie route zo dwars door het bos met machtig mooie vergezichten en honderduizend tinten groen. En geen mens te bekennen!!!

eenmaal uit het bos rijden we richting Lomba da Fazenda voor een kustwandeling. Bleek een aantal heeeel pittige klimmetjes en dalingen te hebben maar we werden beloond met veel moois onderweg!

mooie dag!!

Sao Miguel: Furnas e.o.

PM heeft zijn hart vandaag op kunnen halen. Veel binnendoor bergweggetjes waar hij de Peugeot 208 pittig doorheen scheurde. Maar goed dat ik niet snel wagenziek ben... Van Ponta Delgada eerst richting Furnas, opnieuw naar een kratermeer. Relaxte wandeling van twee uurtjes rondom het meer, geen superzware klimmetjes of dalingen vandaag.

Van Furnas binnendoor naar Provoacao, toffe views, supersteile weggetjes (20%!!!), en onderweg veeeel koeien gezien. En hortensia's. Dat is dus gewoon bermbegroeiing hier, toch anders dan wat we in Nederweert hebben.

Korte stop in Provoacao, plaatsje waar de eerste kolonisten de Azoren binnen kwamen. Lekker even uitwaaien langs de stormkering.

Laatste stop vandaag bij Lagoa do Congro, mooi afgelegen supergroen kratermeertje. Was de afdaling en klim terug meer dan waard!

Sao Miguel: Ribeira Grande - Lombadas - Lagos de Fogo

De benen na de wandeltocht van gisteren een dagje rust gegund. Dus dagje rond touren met de Peugeot 208.

Bezoekje aan Ribeira Grande, de 2e stad van Sao Miguel. Maar dat betekent dus dat het nog steeds een klein stadje is. Uiteraard WEL met tig kerkjes;-)

Via een megasmal bergweggetje richting Lombadas, prachtige route met veel WoW-momenten. Je rijdt in en uit de wolken, het waait hier zo hard dat mist niet lang blijft hangen. Mooi dal, weinig mensen!!

Terug de bewoonde wereld in en een van de twee theeplantages die Europa rijk is bezocht. prachtig gezicht, die theevelden.

Via het Lagos de Fogo (machtig uitzicht) , de afdaling naar het kratermeer laten we voor wat het is maar genieten van het overweldigende uitzicht.

Daarna naar onze thuisbasis op het eiland : Ponte Dekgada